آیا می توان از بلاک چین بدون ارز دیجیتال استفاده کرد؟

بلاکچین بدون ارز دیجیتال یک دفتر کل توزیع شده است که داده های مرتبط با توکن های غیرقابل تعویض (NFT)، متاورس و موارد دیگر را ذخیره می کند. اگرچه بیت کوین (BTC) شناخته شده ترین کاربرد یک دفتر کل غیر متمرکز یا بلاک چین است، اما طیف گسترده ای از کاربرد های دیگر فناوری بلاک چین وجود دارد. به عنوان مثال، فناوری بلاک چین را می توان در خدمات مالی مختلف از جمله حواله، دارایی های دیجیتال و پرداخت های آنلاین مورد استفاده قرار داد زیرا امکان تسویه پرداخت ها را بدون بانک یا واسطه دیگر فراهم می کند. علاوه بر این، نسل بعدی سیستم های تعامل اینترنتی از جمله قرارداد های هوشمند، خدمات عمومی، اینترنت اشیا (IoT) و خدمات امنیتی از جمله برنامه های امیدوار کننده فناوری بلاک چین هستند. بلاک چین بدون ارز دیجیتال به یک دفتر کل توزیع شده اشاره دارد که وضعیت یک پایگاه داده مشترک را در بین کاربران متعدد پیگیری می کند. این پایگاه داده می تواند شامل تاریخچه تراکنش های ارز دیجیتال یا داده های رای گیری محرمانه مربوط به انتخابات باشد. بنابراین، فناوری بلاک چین تنها مربوط به ارز های دیجیتال نیست. با این حال، بلاک چین عمدتاً مربوط به ذخیره سازی غیرمتمرکز اطلاعات و اجماع دارایی های دیجیتال است که می تواند شامل ارز های دیجیتال یا موارد دیگر باشد. 

آیا بلاک چین برای عملکرد خود به ارز دیجیتال نیاز دارد؟ 

تنها بلاک چین عمومی برای عملکرد خود به ارز های دیجیتال نیاز دارد، در حالی که بلاک چین های خصوصی به آن نیاز ندارند. بلاک چین های عمومی و خصوصی دو دسته اصلی بلاک چین هستند. بلاک چین های عمومی بدون مجوز هستند و به هر کسی اجازه می دهند به شبکه بپیوندند و در بلاک چین شرکت کنند. از سوی دیگر، بلاکچین های خصوصی فاقد تمرکز زدایی هستند و شبکه هایی هستند که فقط توسط یک سازمان اداره می شوند. 

آیا قرارداد های هوشمند بدون بلاک چین می توانند وجود داشته باشند؟ 

فناوری بلاک چین برای عملکرد قرارداد های هوشمند ضروری است زیرا امکان انجام و اجرای توافقات خودکار بدون دخالت شخص ثالث را فراهم می کند.
مشابه قرارداد های هوشمند، سیستم های پایگاه داده نیز می توانند دارای اجزای خود اجرایی مانند رویه های ذخیره شده باشند. با این حال، آن ها نمی توانند تغییر ناپذیری را اعمال کنند زیرا همه کاربران توانایی لغو تراکنش ها و  پاک کردن تاریخچه تراکنش ها را دارند. در نتیجه، بلاک چین همیشه برای قرارداد های هوشمندی که باید ایمن و ضد دست کاری باشند مورد نیاز خواهد بود. در واقع بدون بلاک چین، هیچ فناوری معاصر دیگری امکان استفاده گسترده از قرارداد های هوشمند را فراهم نمی کند. با این وجود، قرارداد های هوشمند برای فراخوانی داده های خارج از زنجیره که در زمان های از پیش تعیین شده به دفتر کل توزیع شده ارسال می شوند، به اوراکل های بلاکچین نیاز دارند. اوراکل ها راه ساده ای برای دسترسی به منابع خارج از زنجیره ارائه می دهند، اما انجام این کار مستلزم آن است که طرفین قراردادی با یک طرف جدید منعقد کنند که ممکن است مزیت های غیرمتمرکز قرارداد های هوشمند را تضعیف کند. با این حال یک نقطه شکست احتمالی نیز وجود دارد؛ به عنوان مثال، اوراکل ممکن است با نقص سیستم مواجه شود و نتواند اطلاعات مورد نیاز را توزیع کند، داده های نادرست را ارائه دهد و یا عملیات را متوقف کند. بنابراین، قبل از پذیرش گسترده تر، قراردادهای هوشمند باید این مشکلات را برطرف کنند.