بررسی جایگاه ارزهای دیجیتال در کشورهای مختلف جهان

ارزهای دیجیتال این پتانسیل را دارند که نحوه تفکر جامعه در مورد پول و سرمایه را به طور کامل تغییر دهند. ظهور بیت کوین (BTC)، اتریوم (ETH) و هزاران ارز دیجیتال دیگر که فقط به صورت الکترونیکی وجود دارند، بانک های مرکزی جهانی را به تحقیق درباره نحوه عملکرد ارزهای دیجیتال ملی سوق داده است. ارز دیجیتال هر ارزی است که منحصراً به صورت الکترونیکی در دسترس است. نسخه های الکترونیکی ارز در حال حاضر بر سیستم های مالی اکثر کشورها غالب است. آنچه ارز دیجیتال را از ارز الکترونیکی که قبلاً در حساب های بانکی آمریکایی‌ ها وجود داشت متمایز می‌ کند این است که ارز دیجیتال هرگز شکل فیزیکی به خود نمی‌ گیرد. ارز‌های دیجیتال هرگز از شبکه کامپیوتری که در بستر آن قرار دارند، خارج نشده و به صورت کاملا منحصر به فرد، به وسیله ابزارهای دیجیتال مبادله می‌ شوند. سه نوع اصلی ارز دیجیتال وجود دارد که عبارتند از؛ ارز دیجیتال، استیبل کوین و ارز دیجیتال بانک مرکزی که به عنوان CBDC شناخته می‌ شود. فناوری بلاکچین که پایه و اساس ارزهای دیجیتال در کشورهای مختلف جهان را فراهم می‌کند، رایج‌ترین شکل دفتر کل توزیع شده است که توسط ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار می‌ گیرد. با توجه به آمارها، امروزه بیش از 21000 ارز دیجیتال وجود دارد که از مزایای بالقوه‌ای برخوردار هستند. علی‌رغم تمام قابلیت‌ها و ویژگی‌های بیان شده، کشورهایی وجود دارند که ارز‌های دیجیتال مورد قبول آن‌ها نیست. از روزهای نخستین ظهور ارزهای دیجیتال، کشورهای مختلف رویکردهای مختلفی به این پول‌های دیجیتال غیرمتمرکز داشته و با توجه به قوانین و مقررات متفاوت، ارزهای دیجیتال در کشورهای مختلف از جایگاه‌ مختلفی برخوردار بوده‌اند. در سرتا‌سر جهان، اولین کشوری که ارزهای دیجیتال را مورد پذیرش قرار داده و از آن‌ها استفاده کرده است، کشور السالوادور است. الساوادور اولین کشور در جهان است که بیت کوین را به عنوان یک ارز قانونی قبول کرده است. کشور آمریکای مرکزی نیز سابقه مطلوبی در پذیرش بیت کوین به عنوان جایگزین پرداخت‌های نقدی و استفاده از آن در معاملات و تجارت است. در این مقاله از تتر ایران، قصد داریم تا به جایگاه ارزهای دیجیتال در کشورهای مختلف پرداخته و نقش آن‌ها را در معاملات، تجارت و اقتصاد جهانی مورد بررسی کامل قرار دهیم.

ارز دیجیتال چه نقشی در اقتصاد جهان دارد؟

امروزه، اقتصاد جهان و ارز دیجیتال دو موضوع مرتبط به یکدیگر هستند. ارزهای دیجیتال مختلفی چون بیت کوین به دلیل قابلیت‌هایی که در پرداخت و ارسال و همچنین دریافت وجه دارند و در ساعات مختلفی در نقاط متنوعی از جهان امکان معامله و تجارت آن‌ها وجود دارد، جایگاه ویژه‌ای را کسب کرده‌اند. از ارزهای دیجیتال می‌توان جهت پرداخت‌های برون مرزی استفاده کرد و با آزادی‌های مالی که فراهم می‌کند، می‌تواند اقتصاد جهانی و معاملات تجاری را دچار تغییر و تحول کند. ارزهای دیجیتال به دلیل ساختاری که بلاکچین دارد، به صورتی کاملا ایمن و مطمئن خرید و فروش می شوند و کاربران نیز این امکان را دارند تا فعالیت‌های تجاری و تراکنش‌های خود را کنترل کرده و با دسترس بودن معاملات هم، با شفافیتی منحصربه‌فرد در  این حوزه مواجه شوند. ارزهای دیجیتال این قابلیت را دارند که از آن‌ها به منظور ابزار حمایتی استفاده شود. این امر به ویژه در کشورهایی که در حال پیشرفت و توسعه هستند، ویژگی مهمی است. چرا که این کشورها معمولا با مشکلات مالی زیادی مواجه هستند و گسترش رمرزارزها می‌تواند کمک شایانی به این کشورها کند. برای نمونه، صرافی‌های ارزهای دیجیتال در صورتی که زیرساخت‌های صحیحی داشته باشند، می‌‌توانند در زمینه توسعه اقتصاد کشور مورد نظر، نقش کلیدی ایفا کرده و گام‌های مهمی برای کسب درآمد و ایجاد ثروت و سرمایه بردارند. چرا که می‌توانند با استفاده از سیستم و ساختاری که در ارزهای دیجیتال به کار برده شده‌ است، بدون هیچ گونه محدودیت و مشکلی به بازار‌های جهانی بزرگ تجارت که امکانات آن‌ها برای همه افراد جهان یکسان و مشابه است متصل شوند.

جایگاه ارزهای دیجیتال در کشورهای جهان

با توجه به اینکه ارزهای دیجیتال فناوری های جدیدی بوده و از ویژگی‌هایی نیز برخوردار هستند، در ابتدا اغلب کشور‌های جهان نسبت به این فناوری گارد داشته و کنترل شدیدی بر آن‌ها داشتند. تعداد زیادی از کشورها این اعتقاد را دارند که بیت کوین و دیگر ارزهای دیجیتال، به موجب ماهیت ناشناسی که دارند و همچنین عدم امکان شناسایی و پیگیری دو طرف معامله در آن، معاملاتی غیرقانونی و غیرمجازی چون خرید و فروش اسلحه، تجهیزات غیر قانونی، قاچاق دارو و مواد مخدر را گسترش داده و خلافکاران و کلاهبرداران نیز به راحتی می‌توانند از آن استفاده کنند. به همین دلیل در برخی از کشورها، استفاده و فعالیت ارزهای دیجیتال، غیر قانونی و غیر مجاز است. اما بر عکس، بسیاری از کشورها نیز وجود دارند که خلاف این عقیده را داشته و برای استفاده قانونی و مجاز ارزهای دیجیتال، قوانین اصولی و دقیقی را وضع کرده‌اند. با توجه به این موضوع متوجه می‌شویم که ارزهای دیجیتال در کشورهای مختلف از جایگاه متفاوتی برخوردار بوده و نحوه مواجه کشورها با این فناوری مشابه یکدیگر نیست. در ادامه این بخش، برخی از کشورهایی که از ارزهای دیجیتال استقبال کرده و قوانینی را برای استفاده از آن‌ها وضع کرده‌اند، معرفی شده و نقش ارز دیجیتال در جهان شرح داده می‌شود.

• آمریکا: ارز دیجیتال بیت کوین اولین رمزارزی است که در کشور آمریکا به صورت کاملاً قانونی معرفی و به کار برده شد. بیت کوین در ایالات متحده اولین بار در سال ۲۰۱۳ مورد پذیرش قرار گرفته و تحت عنوان رمزارزی غیر متمرکز شناخته شد. پذیرفته شدن بیت کوین در این کشور این مفهوم را داشت که امکان به کارگیری آن جهت انجام معاملات وجود دارد. این رمزارز در سال ۲۰۱۵ نیز به وسیله کمسیون معاملات آتی کالا یا همان CFTC، تحت عنوان یک کالا شناخته و دسته بندی شد. با توجه به این موضوع، بیت کوین در کشور آمریکا، یک کالای مشمول مالیات در نظر گرفته شده و اغلب کسب‌وکارها نیز آن را به عنوان جایگزین پول نقدی برای پرداخت پذیرفته و استفاده می‌کنند.
• چین: کشور چین را می‌توان به عنوان اقتصاد دوم جهان معرفی کرد که در زمینه ارزهای دیجیتال و صدور مجوز استفاده از آن‌ها در بین کشورهای مختلف جهان در رتبه دوم قرار دارد. کشور چین را می‌توان یکی از کشورهای پیشگام در پذیرش ارزهای دیجیتال معرفی کرد که در عین حال که ارزهای دیجیتال را به عنوان یک فناوری نوین پذیرفته است، بلکه قوانین و مقرراتی را نیز به جهت جلوگیری از خطرات احتمالی مطرح شده پیرامون رمزارزها‌ در این زمینه تنظیم کرده است. برای نمونه، صرافی‌های ارز دیجیتال این کشور ملزم به توفق مبادلات ارزهای دیجیتال هستند و بانک مرکزی و وزارت فناوری این کشور نیز باید  محدودیت‌هایی را برای فعالیت‌هایی که در بازار رمزارزها انجام می‌شوند، اعمال کنند. کشور چین به طور انحصاری نیز فعالیت خود را در این حوزه آغاز کرده و ارز دیجیتالی با نام «رن مین بی» را تحت عنوان ارز ملی این کشور معرفی کرده است.
• ژاپن: کشور ژاپن را نیز می‌توان یکی از قطب‌های فعال در حوزه ارز‌های رمزنگاری شده در آسیا معرفی کرد. چرا که ژاپن دارای یکی از سریع‌ترین بازارهای فناوری در جهان است. به همین دلیل، به سرعت اقدام به صدور مجوز برای استفاده از ارزهای دیجیتال کرده و جایگاه ویژه‌ای در این حوزه پیدا کرده است. البته ژاپن چهارچوبی بر مبنای قانون و مقررات برای استفاده از ارزهای دیجیتال تعیین کرده است که PSA یا قانون خدمات پرداخت نامیده می‌شود. این قانون برای بعضی از رمزارزها این امکان را فراهم می‌کند که در راستای رعایت مقررات، در جهت اهداف پرداخت و تجارت به کار برده شوند. علاوه بر این، ژاپن در صدد راه اندازی و معرفی ارز دیجیتال ملی و انحصاری خود در سال ۲۰۲۳ است.
• آلمان: کشور آلمان در تلاش است تا در راه‌حل‌های بلاکچینی مشارکت عظیم و گسترده‌ای داشته باشد. آلمان را می‌توان به عنوان یکی از چند کشور مهم و فعال در اروپا و جهان در حوزه اقتصادی دانست. ارزهای دیجیتال نیز توانستند جایگاه ویژه‌‌ای در این اقتصاد مناسب در چهارچوب قوانین کسب کنند. آلمان از کشورهای پیشگام در توسعه فناوری بلاکچین است که خیلی سریع ارزهای دیجیتال در آن مورد پذیرش قرار گرفتند. تا جایی که امروزه مشارکت بسیار قوی و گسترده‌ای در این حوزه دارند. دولت کشور آلمان استفاده از بیت کوین را قانونی اعلام کرده و اکنون امکان انجام معامله با آن وجود دارد.
• فرانسه: کشور فرانسه از سال 2014 ارزهای دیجیتال را مورد پذیرش قرار داده و با قانونی اعلام کردند، اکنون رمزارزها از جایگاه ویژه‌ای در این کشور برخوردارند. بنابراین، با توجه به اختیاراتی که افراد برای معامله و تجارت به وسیله ارزهای دیجیتال دارند، کشور فرانسه را می‌توان یکی از کشورهای پیشرو در حوزه ارزهای دیجیتال معرفی کرد.
• بلاروس: اگرچه بلاروس کشوری کوچک است اما در قانونی کردن فناوری بلاکچین و ارزهای دیجیتال کشوری پیشرو بوده و از سال ۲۰۱۹ اقدام به مجاز اعلام کردن استفاده از رمزارزها برای بسیاری از معاملات و گسترش اقتصاد دیجیتالی کرد. از ویژگی‌های قابل توجه به کارگیری ارزهای دیجیتال در بلاروس بدون کارمزد بودن آن است.
  علاوه بر کشورهای گفته شده که شش کشور پیشرو در حوزه ارزهای دیجیتال هستند، کشورهای دیگری مانند انگلستان، روسیه، هند، آفریقای جنوبی، استرالیا، ترکیه شیلی، مالزی، برزیل، سنگاپور، آرژانتین، کلمبیا، مکزیک، اندونزی، اسپانیا و دانمارک نیز شروع به پذیرش رمرزارز‌ها و فعالیت در این حوزه کرده‌اند.