لایت کوین چیست؟

بعد از ظهور بیت کوین در سال 2009، کوین‌ های دیگری به تدریج وارد فضای بلاک چین شدند، هر یک از این کوین ‌ها مدعی هستند که مشکلات خاصی را حل کرده و اکوسیستم رمز ارز ها را تبدیل به فضای بهتری می کنند. این رمز ارز ها عمدتا سه زمینه سرعت، کارمزد و مقیاس پذیری را نشانه می گیرند و به نوآوری در این زمینه ها می پردازند. لایت کوین با نماد اختصاری LTC نیز یکی از این کوین ‌هاست که در سال 2011 ساخته شده است و بر این هدف بنا شده است که نسخه سبک‌ تری از بیت کوین باشد. تراکنش ‌های لایت کوین چهار برابر تراکنش‌ های بیت کوین سریع‌ تر هستند و نکته جالب ‌تر در اینجاست که این تراکنش ‌ها از تراکنش ‌های بیت کوین ارزان تر هم هستند. با تماشای ویدئویی که در زیر برای شما عزیزان قرار داده ایم همه چیز درباره لایت کوین را فرا می گیرید.

پیشینه لایت کوین

لایت کوین توسط یکی از کارمندان سابق گوگل بنام چارلی لی (Charlie Lee) اختراع شده است. چارلی نیز مانند بسیاری از عاشقان بلاک چین بر این باور بود که کد بیت کوین دارای عیب‌ ها و نواقص زیادی است. از جمله این نقص ‌ها می توان به کند بودن تراکنش‌ های بیت کوین، شیوه استخراج و مقیاس‌ پذیری آن اشاره کرد. چارلی برای اینکه بتواند به هدف خود برسد و نسخه سبک ‌تری از بیت کوین ایجاد کند، مجبور به انجام هارد فورک شد. منظور از فورک ایجاد تغییراتی به نسبت بلاک چین اولیه به منظور بهبود آن است. به زبان ساده باید بگوییم که دو نوع فورک وجود دارد که یکی از آن ها هارد فورک و دیگری سافت فورک نامیده می شود. سافت فورک به نوعی ارتقا گفته می‌ شود که قوانین جدید بلاک هنوز توسط نسخه قدیمی ‌تر به رسمیت شناخته می شوند. اما هارد فورک داستان دیگری دارد و در اینجا تغییرات بزرگی مورد نیاز است و باید بلاک چین جداگانه ای ایجاد کرد. 

اگرچه چارلی اقدام به هارد فورک کرد، اما همواره رابطه خوبی با بیت کوین و تیم توسعه‌ دهنده آن داشته است و کمک های شایان توجه ای به پیشرفت بیت کوین کرده است. چارلی معتقد است که اگر بیت کوین پیشرفت نکند، آلتکوین‌ هایی مانند لایت کوین هم به جایی نخواهند رسید. لایت کوین با نام هایی مانند برادر بیت کوین و نقره دیجیتال مشهور است و بسیاری آن را کوینی برای انجام آزمایشات بیت کوین می‌دانند. قیمت بیت کوین در مقایسه با قیمت لایت کوین بسیار بالا‌تر است و انجام بسیاری از آزمایشات بر روی آن پر هزینه است. 

لایت کوین در نگاهی عمیق تر

شباهت های زیادی بین لایت کوین و بیت کوین وجود دارد و یکی از اهداف مهم لایت کوین این است که تبدیل به یک سیستم پرداخت جهانی شود. این یعنی که افراد بتوانند به ارسال و دریافت وجه به صورت محلی و بین المللی بپردازند و در این میان نیازی به واسطه و شخص ثالث نباشد. ارسال و دریافت وجه اگر به صورت سنتی انجام گیرد، نیاز به وجود یک بانک و انجام کاغذ بازی است. هزینه تراکنش های سنتی گاها بسیار بالاست و در مورد تراکنش های بین المللی گاهی زمان زیادی طول می کشد تا پول به دست شخص مورد نظر برسد. این در حالی است که اگر برای انجام این کار از لایت کوین استفاده شود، انجام تراکنش بسیار سریع تر و با هزینه کمتر صورت می گیرد و همچنین برای انجام این کار نیازی هم به بانک و یا شخص ثالث نخواهد بود. کارمزد لایت کوین بسیار کم و تنها چند سنت است. تراکنش های این رمز ارز تنها 2.5 دقیقه طول می کشند که این بسیار سریع تر از تراکنش های بانکی است. فرقی نمی کند که این تراکنش لایت کوینی شما برای فردی در محله خودتان باشد و یا برای فردی در آن سوی جهان؛ تراکنش شما به هر حال بیش از چند دقیقه طول نخواهند کشید. 

لایت کوین غیر متمرکز است و هیچ مقام متمرکزی مانند بانک آن را کنترل نمی کند. برای ارسال این رمز ارز نیازی به کاغذ بازی و پر کردن فرم نیست و شما کنترل کامل وجوه خود را در اختیار دارید. این مزایای لایت کوین باعث می شوند که بتوان از این رمز ارز به عنوان جایگزینی مناسب برای ارسال و دریافت وجه استفاده کرد. با توجه به مطالب گفته شده، حالا شما دید کاملی به نسبت این رمز ارز پیدا کرده اید و می دانید این رمز ارز دقیقا چیست و چه کاربردی دارد. 

فناوری زیربنای لایت کوین

بلاک چین و رمز ارز مفاهیمی جدید هستند و درک آن ها نیاز به دقت دارد، با توجه به آنچه که تا کنون در این نوشتار ارائه داده شده است، از لایت کوین برای ارسال و دریافت وجه استفاده می‌کنیم. حال برای دریافت لایت کوین نیاز به یک آدرس کیف پول است. کیف پول های این رمز ارز را آزادانه و رایگان می توان دانلود کرد و محدودیتی در این میان وجود ندارد. هر فردی می تواند چندین کیف پول و چندین آدرس لایت کوین داشته باشد. برای درک بهتر، می توانید این قضیه را مانند افتتاح حساب در بانک در نظر بگیرید. حال فرض کنید که شما می خواهید برای یکی از دوستان خود لایت کوین بفرستید؛ برای این کار وارد کیف پول خود می شوید و بر روی گزینه ارسال کلیک می کنید. لایت کوین های ارسال شده وارد بلاک چین لایت کوین می شوند. هزاران تراکنش دیگر از این بلاک چین گذر می‌کنند و هر 2.5 دقیقه یکبار، یک بلاک جدید ایجاد می شود. بلاک را به عنوان واحدی تجسم کنید که محتوای تراکنش است. بلاک دارای تعداد زیادی تراکنش مختلف است و این تراکنش ها باید تایید شوند. 

لایت کوین غیر متمرکز است و هیچ مقام متمرکزی اقدام به تایید تراکنش ها نمی کند، بلکه تعدادی از داوطلبان که ماینر نامیده می شوند، با استفاده از قدرت محاسباتی خود اقدام به حل معما هایی واقعا دشوار و تایید تراکنش ها می کنند که به آن استخراج ارز دیجیتال می گویند. تراکنش شما بعد از 2.5 دقیقه تایید می‌شود و فرد مورد نظر لایت کوین های ارسالی را دریافت می کند.

مقیاس پذیری این رمز ارز 

مقیاس‌ پذیری به توانایی مدیریت تراکنش ها در یک واحد خاص از زمان اشاره دارد که بلاک چین های نسل اول مانند فناوری بلاک چین بیت کوین، مشکلات زیادی در این زمینه دارند. بیت کوین تنها قادر است 7 تراکنش را در ثانیه پردازش کند و اتریوم هم که بزرگترین آلتکوین جهان است، تنها توان پردازش 15 تراکنش را در ثانیه دارد. این در حالی است که لایت کوین می تواند 56 تراکنش را در ثانیه پردازش کند. بنابراین لایت کوین رمز ارزی است که در آینده بیشتر در مورد آن خواهیم شنید زیرا می تواند در برابر افزایش تقاضا پاسخگو باشد. 

استخراج لایت کوین 

رمز ارز ها غیر متمرکز هستند و این عدم تمرکز را به وسیله استخراج یا ماینینگ محقق می‌کنند. استخراج به شیوه های مختلفی انجام می گیرد و این شیوه هایی استخراج در واقع به روش اجماع بستگی دارند. بیت کوین و لایت کوین از الگوریتم گواه اثبات کار (PoW) برای استخراج استفاده می کنند که البته تفاوت هایی جزئی در اعمال این الگوریتم برای این دو رمز ارز وجود دارد. استخراج لایت کوین به نسبت استخراج بیت کوین به انرژی کمتری نیاز دارد و در نتیجه با استفاده از سخت افزار های ارزان تر هم می توان این رمز ارز را استخراج کرد. کاربران برای خرید لایت کوین با بهترین قیمت و کمترین می توانند به وب سایت تتر ایران مراجعه کنند.

امنیت لایت کوین

شما تا به حال بسیاری از اپلیکیشن های متمرکز مانند فیسبوک، تویتر و غیره را به کار برده اید. در مورد این اپلیکیشن ها، شما به یک شرکت اعتماد می کنید و یک شخص ثالث از شما در مقابل هکر ها محافظت می کند و در صورتی که این شخص ثالث برای محافظت از شما با شکست مواجه شود، داده های شما در دسترس هکر ها قرار می گیرند. این در حالی است که لایت کوین غیر متمرکز است و نیازی به شخص ثالث نیست. تنها راه برای هک کردن لایت کوین، حمله 51 درصد است و در این حالت، فرد هکر باید حداقل قدرت 51 درصد از شبکه را در دست بگیرد که این کار نیز عملا غیر ممکن است و نیاز به صرف هزینه بسیار دارد. حتی اگر هکر موفق به انجام این کار شود، تنها برای مدت کمی این کنترل را خواهد داشت.

کیف پول های لایت کوین

کیف پول های زیادی برای ذخیره لایت کوین موجود هستند. راحتی و امنیت همواره در مقابل همدیگر هستند. کیف پول‌ های آنلاین و کیف پول ‌های موبایلی یا دسکتاپی راحتی بیشتری برای کاربر دارند، اما به اندازه کیف پول های کاغذی و سخت افزاری امن نیستند. زمانی که شما کیف پول خود را ایجاد می کنید دارای تعدادی کلید خصوصی هستید که تنها متعلق به شما است و حتی تیم ایجاد کننده آن کیف پول هم به کلید های شما دسترسی ندارد. با استفاده از این کلید های خصوصی می توانید هر زمانی و بر روی هر دستگاهی، کیف پول خود را احیا کنید. امروزه اکثر کیف پول های مشهور مانند تراست والت، بایننس، کوینومی، اتمیک والت و غیره از لایت کوین پشتیبانی می کنند.

آموزش کار با کیف پول تراست والت

برسی و آموزش کار با کیف پول کوینومی

نتیجه گیری

صحبت در مورد رمز ارز برجسته ای مانند لایت کوین در این نوشتار نمی گنجد. اینک شما تفاوت های بیت کوین و لایت کوین را می دانید و اطلاع دارید که لایت کوین تراکنش هایی ارزان تر و سریع تر از بیت کوین دارد. البته این مزایا بدین معنی نیست که لایت کوین از بیت کوین بهتر است. برای سرمایه گذاری در این فضای پر ریسک همواره باید تحقیقات مفصلی انجام دهید و هیچ وقت نباید تنها به یک منبع بسنده کنید.